EURIA

Euri gehiago egiten duen urtaroak negua eta udaberria dira.

Neguan hotz handia eta euri asko egiten du. Horretaz gain, zaparrada handiak erortzen dira. Udaberrian, batez ere, apirila aldean euri asko egiten du loreak hazteko.

Euria egiten duenean xira jartzen dugu, ez bustitzeko.

Egun euritsuak itsusiak dira,zerua grsa eta lainoz beteta dago, gainera ezin da inora joan eta ateratzen bazara bustitzen zara.

Batzuetan bustitzea dibertigarria izan daiteke eta putzuetan salto egitea, batez ere gero zuzenean etxera bueltatzen bazara.

Euria hotza dagenez arropa asko jartzen dugu hotza ez izateko.

Egun euritsuetan gehien gustatzen zaizkidan gauzak hauek dira:

etxeko lehiotik euria nola egiten duen ikustea eta ohean etzanda telebista ikustea. Baina gehien gustatzen zaidana putzuetan salto egitea da gero dutxa bero bat hartzea.

                                                        AMAIERA

EL FRIO

Cuando mas frio hace es en invierno porque llueve y nieva. La nieve y el agua están fríos.

Empieza a hacer frió porque la tierra da vueltas al rededor del sol y se queda un lado de la tierra en sombra. Allí es donde hace frió.

Donde hace mas frió es en el Polo Norte por que allí nunca llegan los rayos del sol. Los esquimales viven en el Polo Norte. Como hace tanto frió y allí lo único que hay es hielo hacen sus casas de hielo, a las que llaman iglú.

Cuando el frió es muy fuerte nos ponemos ropa de lana que es muy caliente para no pasar frió. 

                                                        FIN 

Birziklapena

Nire etxean birziklatzen dugu gustuko dugulako.

Zakarrontzi asko daude:urdina, berdea, beste berdea, marroia, txuria, horia eta abar.

Birzi,latu behar dugu lurrarntzako ona delako.

Batzuetan kostatzen du ontzi asko daudelako, baina ona da lurrarentzako eta guretzako.

Plastikoa zakarrontzi horira, pilak gorrira, olioa laranjara, janaria marroira, arropa txurira eta zakarra berdera beste berde bat dago ere baina hori da beirarentzako eta urdina kartoiarentzako.

Eskolara etorri ziren neska batzuk guk ikasteko ze zen birziklapena, zertarako egin, nola egin...gero jarri ziguten galdera batzuk birziclapenari buruz, fitxa eta bideo batzuk jarri zizkiguten eta azkenik joan ziren. Ikasi genuen birziklapena oso inportatea dela.

Birziklapena ona da eta denok birziklatu beharko genuke.

Alazne

el arpa

Así que es verdad, pensó es realmente cierto. Detrás de esos árboles había todo un mundo, era el mundo perfecto, solo le faltaba el arpa. Ese arpa era especial, tan especial que si acababa en malas manos, podría ocurrir una catástrofe mundial, menos mal que el arpa estaba escondida, lo teníamos que encontrar, pero ellos seles adelantaron:Chim y Cham. Esos chicos. Tenían que conseguir quitárselo si no , el mundo se destruiría, era la ultima y única oportunidad. Recorrieron casi todo el mundo para ir a por el arpa y con un tipo de anestesia durmió a Chim y Cham y consiguió el arpa. El arpa estuvo seguro y el chico vivió de maravilla en aquel mundo.

FIN

UDABERRIA

Udaberia oso polita da. Liraina baino lirainagoa. Oso ondo pasatzen dugu udaberrian, kolore asko, dena lorez beteta. Eguzkia jotzen, lainorik ez, belarra berde-berde,lore berriak eta suaitzak berde-berdeak eta berri-berriak. Gero joango da baina uda etorriko da,gero nagua, gero udazkena eta berriz udaberria nik uste udaberria oso denbora gutxi dela baina denbora horretan ondo pasatzen dugu.

Aupa udaberria!!

Udaberria from Jesus Rodriguez on Vimeo.

jaikoaren hizkuntza.

Kondaira dio antziako gizakiek dorre bat egin nahi zutela zerura igotzeko. Jainkoa, hori ikustean, haserre egin zen eta pertsona bakoitzari hizkuntza bat eman zion elkarri ez ulertzeko. Hala dio kondaira, bai, baina ez da egia. Nik kontatuko dizuet zer gertatu zen aspaldi-aspaldian hainbeste hizkuntza izateko mundu honetan.

Aspaldi-aspaldian bakarrik emakumeak erabaki zuten dorre bat egitea gizonengandik alde egiteko. Hain altua egin zuten, dorrea zeruraino iritsi zela. Jainkoak pentsatu zun berari ikusteko zela eta emakumeak zigortu zituen. Hizkuntza desberdinak jarri zituen, baina orduan emakumeak asmatu zuten hizkuntza bat musika denak jakin zuten musika kantatzen, jotzen eta dantzatzen, jainkoak ere jakin zuen.

Horregatik kondaira honi deritzo jaikoaren hizkuntza.

AMAIERA.

LA CASA DE LAS RAMAS

El la había prevenido sobre el libro ahora era demasiado tarde. Ya había empezado. Las ramas y hojas salían del libro. Cuando Ivan entró en la casa de Paula, se la encontró tirada en la cama y envuelta entre ramas y hojas. Ivan no savia que hacer, pronto las ramas enterrarían la casa entera. Intento salvarla pero no podía las ramas eran muy fuertes ,tan fuertes que no las podia cortar ni con las manos, ni con tijeras ni con cuchillos. Ivan ocia como Paula decía:

-socorro, sacame de aquí no puedo respirar.

Ivan, escuchando lo que decía decidió matarla para que no sufriera mas. Cojio un cuchillo y la mato ahora quien entra a esa casa con un amigo solo uno sale vivo.
        FIN

IGELDOTIK ORIORA

Egun batean lagun talde bat izenekoak:Itxaso, Maider, Oihana eta Alba Igeldora joan zen. Orduan erabaki zuten txango bat egitea:Igeldotik Oiora. Bideare erdian parke bat zgoen . Han ibili ziren jolasten txirristran.Zein ondo pasa zutn! Pixkat aurrerago jan zuten mendian. Oriora heldu zirenean, hndartzara habiatu ziren urarekin jolasten hasi ziren. Eta oso ondo pasatu zuten.

        AMAIERA

El buen dragon

Tenia ante mi el mapa de la isla.

Solo me preocupaba una cosa:ese maldito dragon que la rodeaba y que, segun decian, se tragaba a todo aquel que intetara acercarse a ella...

Pero fui de todas maneras.

Cuando llegue, vi al dragon era enorme, cubria toda la isla.

Ya habia llegado tan lejos, que no podia echarme atras, pero al fin y al cabo era un dragon y era gigante.

No podia hacer nada.

Pero pense: No importa eso ya habia llegado hasta ahi.

Asi que fui a pasar.

Y fue entonces cuando el dragon se aparto y me djo pasar.

Entonces me di cuenta de que todas las historias de la isla eran mentira.

El dragon no era malo ni se comia a la gente, era un buen dragon, el solo queria proteger su hogar pero no se comia a la gente.
Entonces el dragon y yo nos icimos amigos para siempre.






                                                                         FIN

Piraten lapurketa

Sinestesina, baina halazen:hor geuden gu,pirata horien atzetik.

Zer bait lapurtu ziguten, ez dakigu zer.

Piraten izenak Pantxito,Ramntxu eta Richo ziren.

Hiruak itsasontsira igo ziren baita gu ere.

Richo behean zegoen eta oinatik hartu zitzaidan.

Laura nire laguna, barruan zegoen.

Nik uste nuen hilko zutela,baina gero ekarri zuten Laura berriz utzi zuten eta ni harroka bezala gelditu nintzen.

Gero,pentsakor geratu nintzen etxean eta ez zidaten ezer apurtu, joan ginen beraien atzetik ezertarako.

Laurarentzan aventura izan zen,baino niretzat bakarrik gizki ulertu bat.

                 AMAIERA